TAVŞAN İLE KIRLANGIÇ
Bir varmış bir yokmuş. Yalnızca tek kanadı olan Çıtır adında bir kırlangıç yavrusu varmış. Bu yüzden o, diğer kırlangıçlar gibi uçamıyormuş. Bir gün kırlangıçlar birbirlerine şöyle demişler:
– Hava her geçen gün biraz daha soğuyor ve günler de gitgide kısalıyor. Dağların ve denizlerin üzerinden geçerek daha sıcak bir yere gitmemiz gerek!
Çıtır, bu sözleri duyunca çok üzülmüş. Çünkü kırlangıçlar göç ederken çok yükseklerden uçarlarmış. Oysa bizim Çıtır ancak birkaç metre yükselebiliyor, sonra yine yere inmek zorunda kalıyormuş. Yani onlarla beraber bu yolculuğa çıkması imkânsızmış. Ama kırlangıçların da göç etmekten başka çaresi yokmuş . Bir sabah, kırlangıçlar Çıtır'la vedalaştıktan sonra uzak ülkelere gitmek üzere yola koyulmuşlar. Geride yalnızca "Koskoca kışı yalnız başıma nasıl geçirebilirim ki" diye kara kara düşünen Çıtır kalmış. Kendi kendine,
– Gidip kendime bir yer bulmalıyım. Yoksa açlıktan ve soğuktan ölüp gideceğim, diyerek yola koyulmuş. Yolda birkaç sincapla karşılaşmış. Yanlarına gidip,
– Ben tek kanatlı bir kırlangıcım. Bu yüzden diğer kırlangıçlarla birlikte göç edemedim. Acaba kışı sizin yanınızda geçirebilir miyim, demiş. Sincaplar,
– Bizim için fındık ve ceviz kırabilir misin, diye sorunca Çıtır,
– Bunu yapamam, tek kanatlı bir kırlangıç için çok zor bir şey bu, diye cevap vermiş.
Bunun üzerine sincaplar,
– O zaman bizim yanımızda kalamazsın, demişler.
Çıtır, üzgün üzgün yoluna devam ederken bir ağacın gövdesinde minik bir kapı görmüş. Kapıyı çalmış. Beyaz renkli bir tavşan kapıyı açmış.
–
Çıtır,
– Selam, ben tek kanatlı bir kırlangıcım. Bütün kırlangıçlar buradan göç edip gittiler. Acaba kışı sizinle birlikte geçirsem olur mu, diye sormuş.
Tavşan Hanım başını sallayarak,
– Demek öyle! Demek sen tek kanatlı bir kırlangıçsın öyle mi, diye mırıldanmış.
Kırlangıç mutsuz mutsuz
– Evet, öyle, demiş.
Bunun üzerine Tavşan Hanım,
– Elime bir bak! Ben de senin gibiyim. Senin bir kanadın yok benim de bir elim! Benim de dünyaya geldiğimde tek bir elim vardı. Ama yemeğimi kendim buldum. Evimi kendim kurdum. Hatta her zaman başkalarına yardım etmeye çalıştım, demiş.
Çıtır utanarak,
– Ama nasıl? Tek kanatla ne yapabilirim ki, diye mırıldanmış.
Tavşan Hanım,
– Tek elle yapılabilen tüm işleri sen de tek kanadınla yapabilirsin. Yani yaklaşık olarak bütün işleri, diye zıplamış ve Çıtır'ı içeriye davet etmiş. Çıtır, o kışı Tavşan Hanım'ın yanında geçirmiş. Tavşan Hanım, Çıtır'a pek çok şeyin üstesinden nasıl gelebileceğini bir bir göstermiş. O kış Tavşan Hanım ve Çıtır çok iyi dost olmuşlar.
Çıtır şimdi halinden çok memnunmuş. Kışları Tavşan Hanım'ın yanında kalıyor, yazları ise kırlangıçlarla birlikte vakit geçiriyormuş. Hem kendine yetiyor hem de başkalarına yardım ediyormuş.